In de avondvallende stilte tekent elk blad zich duidelijk af tegen de lichtblauwe hemel. De groene bladeren worden donker, bijna zwart en er is geen enkele beweging. In deze stilte, ook al zijn er geluiden om je heen, voelt het alsof alles “nieuw” is. Een nieuwe luister, een nieuw geluid, een nieuw moment.. Zonder identificatie is alles zoals het is. Er is geen verleden en geen toekomst en ook geen heden, want dat zijn ook allemaal alleen maar woorden. Er IS..

Zodra een gedachte opkomt in deze stilte, is het mogelijk deze gewoon te Zien. Deze stilte is zo alomvattend dat het lijkt alsof het nooit anders is geweest en ook nooit anders zal zijn. De stilte is het ongeborene. Er IS niets en tegelijkertijd IS Alles er. Waar geen identificatie optreedt, waar geen gedachte volgt op een andere gedachte en worstelt met de voorafgaande gedachte, dáár is de ongeboren mind.

Een gedachte komt op en verdwijnt. Er hoeft niets voor gedaan te worden. Het is slechts in de non-identificatie dat er volledige vrijheid wordt ervaren. Mind valt stil, er valt niets (meer) te halen. Mind voert alleen dan de hoofdtoon (!) als er geworstel is in denkpartijen en als mind zich bezig kan houden met trucjes om te willen sturen.

Neem nu het volgende in ogenschouw dat vaak wordt gezegd:

“Zie gedachten opkomen en weer weggaan als wolken aan de hemel”. Er wordt bedoeld een innerlijk schouwen naar denken. Het is niet iets om te léren doen. Mind wil jou graag laten geloven, dat hij ervoor zorgt dat gedachten opkomen en weggaan. Dan is hij nodig en daar houdt hij van. Dan voelt hij zich gezien. Maar denken IS er en het komt en het gaat automatisch.

Non-identificatie is Zien dat er denken is, zonder dat het gedachten worden (zie Channeling van de Week nr 19)

Denken an sich is nog niet identificeerbaar. Het is leeg, het is stil, het is “goed”, het IS. Het is deze leegte die rust ademt, er hoeft niets, er moet niets, er is alleen maar wat er is.

Maar….zodra er een gedachte verschijnt die aanhaakt aan iets uit de voorouderlijnen in jouw systeem, begint de gedachtencarrousel te draaien en houdt zelden vanzelf op. Gedachte volgt op gedachte op gedachte, waarbij er zo’n identificatie optreedt dat het lijkt alsof jij al deze gedachten bent (geworden).

Zodra iets in gedachten wáár lijkt te zijn, weet je dat er identificatie is opgetreden.

Er is geen vrijheid meer. De gedachtencarrousel heeft nu een zogenaamde “jij” geformeerd en dat betekent dat er geen vrijheid meer is. Jij en Vrijheid gaan nu eenmaal niet samen. Er IS Vrijheid, maar een “geidentificeerde jij” kan dat niet bevatten. De “jij” is de gedachtencarrousel zélf die letterlijk doordraait en van geen ophouden meer weet. Piekeren en malen noemen jullie dat.

Piekeren en malen teruggebracht naar eenvoud is denken. Laten we terugkeren naar wat eenvoud is. Gedachten laten terugkeren naar denken. Vanuit “denken” is het gemakkelijker om terug te keren naar non-identificatie dan vanuit “piekeren en malen”. Daarom: als er identificatie is met gedachten, keer terug naar “denken” en keer dan terug naar non-identificatie.

In de non-identificatie is er nog niets “geboren”. Zodra van denken een gedachte wordt gemaakt, ontstaat er direct onrust. Die onrust ontstaat niet door de inhoud van de gedachte, nee, omdat deze niet strookt met wat er NU is! Nogmaals:

Er is geen onrust door de inhoud van een gedachte, maar omdat de gedachte niet strookt met wat er NU IS.

In NU is er nooit onrust. Onrust is een verhaal dat voortkomt uit gedachten. Onrust ontstaat puur doordat er gedachten zijn, niet door de INHOUD van een gedachte. Nogmaals:

Onrust ontstaat puur doordat er gedachten zijn, niet door de INHOUD van een gedachte!

Een verhaal en NU gaan eenvoudigweg niet samen. Het is onmogelijk dezelfde aandacht te geven aan een verhaal en NU tegelijkertijd. Er is er maar één die wint en meestal is dat het verhaal.

Keer weer terug naar Oorsprong. Oorsprong IS Dátgene Wat Jij Bent: Leeg, Vol, Levend, Sprankelend, Vrij, Liefde etc. Wat Jij Bent is geen verhaal. Wat Jij Bent is niet-identificeerbaar, hoe graag de gedachtencarrousel je ook anders wil laten geloven wat jij bent. Keer in plaats daarvan terug naar het ongeborene, voordat denken een gedachte wordt. Zonder dat je er continu mee bezig bent om gedachten te laten opkomen en te laten gaan…. Dat is een grote truc van de mind.

Non-identificatie is dat er denken is maar geen gedachte.

Non-identificatie is Zien dat Alles Prachtig IS. Alles IS en heeft kleur. Alles Lééft. In tegenstelling tot wat de gedachtencarrousel dat mind is, je wil laten geloven: in mind is alles grauw, verveeld, saai, vervelend, lamlendig, hangerig, klopt het niet, voelt het niet goed, moet het anders etc.

Maar Zijn in non-identificatie IS LEVEN! Eenvoud is zó prachtig ontroerend mooi, dat het je overweldigen kan. De Bloeiwijze van Leven valt als zachte pluizenbloemen neer op jouw schoot, zo zacht en lieflijk dat het je hart bekoort en vreugdevolle liederen laat zingen. Deze Bloeiwijze Ben Jij.

JA, het is dit ongeborene dat het hart vervult.

Zonder identificatie is er zo een sterk voelbare Liefde in Jou Aanwezig, overvloedig Aanwezig dat Jij wel moet geven, wil Jij er niet van “overstromen”. Deel, geef en wees uitbundig met geven aan Dat- of Diegene aan Wie Jij Dat het liefste doet!

Het ongeborene is Vrij en Vol van Liefde tegelijkertijd!

Zodra echter de gedachtencarroussel zijn intrede doet, ervaar je een grauwsluier in toekomstdenken. Wéét dan NU dat er dan identificatie is opgetreden. Identificatie is mind. Non-identificatie IS LEVEN vol van Hart en Vreugde en Ruimte en VrijZijn en Dansen in Eeuwig NU en Samen als Eén!

Wees je ervan bewust dat Jij alleen Jouzelf Wezenlijk ervaren kunt in non-identificatie. Poog zoveel mogelijk non-identificeerbaar te zijn, opdat Alles en Alle glorie en Hoogtij Jou ten deel kunnen vallen als kersenbloesem op een onbelopen sneeuwwit pad.

In Dansend Hart als Eén tezamen groeten Wij Jullie NU,
Stem van Jouw Hart in Vreugde!