In het open einde van een nieuw begin wordt alles steeds opnieuw geboren. Er is nooit een begin en nooit een einde geweest. Mind die uit gedachten en eraan gekoppelde emoties bestaat, wil jou graag laten geloven dat die er wel degelijk zijn. Zo start er altijd iets én eindigt er altijd iets en wat er zogenaamd tussenin is, is fijn of niet.
Starten en eindigen bestaan niet in Eenheid. Het IS of het IS er niet. Zo eenvoudig is het. Alle woorden en omschrijvingen die de indruk geven dat het “straks” verandert of verbetert of ophoudt te bestaan, zijn slechts omschrijvingen. En niet meer dan dat. Omschrijvingen en interpretaties van zogenaamde “toekomstvalligheden” gaan in de wereld veelvuldig rond. Zij geven houvast en orde en regelmaat en illusoire zekerheid en daarmee houdt een ieder die zich daarmee identificeert, de omschrijving in stand én geeft het door als goed bedoelde raad. Maar doe jij een ander daarmee werkelijk goed? Anders gesteld; doe jij jezelf daarmee werkelijk goed?
Nogmaals: doe jij een ander (jezelf) werkelijk goed als jij een illusoire zekerheid doorgeeft als zijnde werkelijk waar?
Wat levert het jou (en dus de ander) op als jij illusoire zekerheden doorgeeft als zijnde “echt”? Is er eigenlijk in oorsprong geen sprake van een doorgeven van een collectief geloof in iets dat onwaar is, zoals het verhaal van Sinterklaas? Een collectief gedachtegoed dat steeds opnieuw wordt verteld omdat “iedereen” dat doet en waardoor menig klein kind zich later sterk verraden voelt door zijn ouders? Is daarmee het doorgeven van illusies/omschrijvingen die weliswaar goed bedoeld zijn, in feite niet een versterking van “het om de tuin leiden” van jezelf?
Een voorbeeld kan dit wellicht verduidelijken; iemand vertelt jou iets dat hem/haar is overkomen en je wilt er graag voor degene zijn actief of passief. Je luistert en knikt zodat de ander begrijpt dat er naar hem/haar geluisterd wordt. Dan word jou om jouw mening gevraagd mbt de gegeven situatie.
Vanuit een soortgelijke ervaring die jij eerder meemaakte, geef jij advies hoe de ander ermee om kan gaan. De vraag echter is; wat is het advies? Zet jij de ander aan tot actie of tot reflectie?
Nogmaals: zet jij de ander aan tot actie of tot reflectie?
Als jij de ander aanzet tot actie, geef jij een illusoire zekerheid door. In dit voorbeeld gaat het dan om het versterken van het geloof van de door jou bedachte actie en de door jou bedachte oplossing. Omdat vrijwel iedereen reageert vanuit actiegerichtheid, wordt actiegerichtheid opnieuw versterkt. En aangezien alles van oorsprong energie is dat overal aanwezig is, wordt aldus “doen” (actie) versterkt als gedachte in het collectief gedachtegoed.
“Doen” als “handelen” is niet verontrustend. Het is het wél als het een reactie is op iets, dat eigenlijk om “reflectie” vraagt.
Nogmaals: “doen” is veelal een reactie op iets dat eigenlijk om reflectie vraagt!
“Doen” is heel belangrijk gemaakt in de wereld. Door te “doen” ben jij in de wereld en “hoor” jij erbij. Er is een ongeschreven regel die zegt dat als jij niets doet (in de maatschappij) jij er niet toe doet. (doet) Doen is een verslaving geworden en het wordt in de media alom geroemd. Als je veel doet, ben je interessant voor velen. Het oogst bewondering en jaloezie en status en de persoon wordt er krachtig en stabiel van, is het idee. Doen gaat ook samen met “drukte”.
Niets doen, weinig doen, uitstellen van doen, is het tegenovergestelde van “doen” en brengt dezelfde drukte voort, maar dan als innerlijke toestand.
Doen en niet-doen worden door ik-gedachten ingezet, en díe maken dat er onrust ontstaat.
Doen-mensen en niet-doen-mensen voelen vaak onrust. Want het “doen” en “niet-doen” houden namelijk niet op. Er is altijd iets te doen en/of je kunt altijd iets niet doen. Beiden leiden tot een resultaat: iets komt af of iets komt niet af. En dat wat áf komt, roept in doen-mensen een nieuwe actie op, terwijl de niet-doen mensen blijven wachten op een gedachte die hen aanzet om juist wél iets te gaan doen vanuit de “eigenlijk moet ik het wel doen”. Beide gedachten zijn een gevangenis.
Nogmaals: doen en niet-doen (uitstellen) is een gevangenis!
Doen en juist niet-doen, zijn tegenstelden van elkaar en het is hetzelfde, hoe paradoxaal dit ook klinken mag. Het is namelijk een precieze reactie op het ene.
Nogmaals: het tegenovergestelde van iets, is altijd hetzelfde áls dat ene iets. Want het is het precies tegenovergestelde!
Iets dat exact het tegenovergestelde is, is in feite één en hetzelfde. Het ene is een “verslaving” dus het tegenovergestelde ook. Beide hebben niets te maken met innerlijke vrijheid. Beide hebben niets van doen met reflectie en stilte.
Doen vanuit reflectie en stilte is een ander “doen” dan doen vanuit innerlijke rusteloosheid, doen vanuit “moeten”, doen vanuit verslaving, doen vanuit doen, doen, doen of niets doen om maar niet-te-(hoeven/moeten) doen.
Doen vanuit stilte is een “worden gedaan”. Er IS stilte en zomaar ineens is er een impuls tot handelen, zonder dat daar een stevige gedachtenanalyse aan voorafgegaan is. Er is geen wikken-en-wegen, er was geen gedachtencarrousel, geen drang te moeten doen om hoe dan ook stilte en rust te vermijden. Neen, handelen ontstaat door een impuls die er ineens is.
De impuls zet het lichaam aan tot beweging, tot handelen. Daarmee is de impuls hetzelfde als het lichaam, want het lichaam reageert áls impuls. Lichaam kan handelen zonder dat van “doen” sprake is.
Het lichaam kan handelen zonder dat van “doen” sprake is.
Lichaam doet, als gedachten het daartoe aanzetten. Of het lichaam is in dienst van gedachten als meester, of het lichaam is in dienst van Bewustzijn, een ander woord voor Dat Wat IS. Een lichaam dat gericht is op “doen” is meestal onrustig, een lichaam dat “wordt gedaan” of met andere woorden “handelt”, is een beweging vanuit rust en stilte.
Korte Gewaarzijnsoefening voor (meer) innerlijke vrede:
Bewustwording is de eerste stap om van “doen” naar “worden gedaan” te gaan, mits jij dat wil.
- Merk eens bij jouzelf op: doe jij veel? En van waaruit doe jij veel? Moet er veel gedaan worden? Welke gedachten liggen daaraan ten grondslag?
- Doe jij veel terwijl eigenlijk om stilte en reflectie wordt gevraagd? Wat is de verslaving? Waardoor wordt de actie aangezet? Door welke gedachte(n) blijf jij in “doen” verzeild?
- Of doe jij juist niet zoveel? Is het niet-doen een verslaving/gewoonte? Wat is het? Wat roept het niet-doen op?
Laat bewustwording NU haar intrede doen, zodat jij jezelf ervan vergewissen kan of jij degene bent die doet of niet-doet of dat jij erachter komt dat het lichaam handelt vanuit impuls vanuit stilte!
Als doen en niet-doen, vrede, stilte en innerlijke rust oproepen, is er wellicht sprake van een “worden gedaan / handelen” vanuit impuls, vanuit Wat IS. In ieder ander geval is er sprake van een verslaving aan actiegerichtheid of een verslaving vanuit een “niet-willen-moeten-actiegerichtheid” en beide zijn een gevangenis.
Waar jij ook maar achter komt, beide zijn goed.
Echter, wil jij de rusteloosheid achter jou laten opdat jijzelf ervaren kan hoe Lichaam als Voertuig Handelt in de wereld, vraag jouzelf dán met regelmaat af van waaruit jij doet of juist niet-doet. Durf stil te zijn, opdat jij de impuls tot handelen gewaar kunt worden. Deze impuls ontstaat vanuit vrede, IS vrede en leidt tot vrede.
Nogmaals: de impuls die tot handelen aanzet vanuit stilte, ontstaat vanuit vrede, IS vrede en leidt tot vrede.
Wij danken jullie NU voor dit moment van reflectie en bewustwording
En groeten jullie NU in Licht en Liefde,
Stem van Wakker Zijn, Dat Jij Bent!
PS 1: Wil jij het nieuwe jaar (veel) meer innerlijke vrede ervaren omdat angsten en gerelateerde klachten zijn opgelost? Je bent van harte welkom, als je aan het profiel voldoet, deel te nemen aan mijn 5 weekse individuele bijzondere online programma. Lees hier verder.
PS 2: Iedere maandag automatisch de Channeling van de Week in je inbox ontvangen? Dat kan! Meld je hier aan. Welkom!
NOOT 1: Afbeelding is een Code die doorkwam voor een (workshop) Transformatie-Avond met de titel: Ombuiteling van persoonlijk zelf naar Jij als Geheel.
NOOT 2: Deze channeling mag alleen in zijn geheel gedeeld worden én alleen met bronvermelding www.ranjana.nl Dank je wel voor je betrokkenheid.
Hoi, Ranjana,
Ik heb het maar druk met stilte en reflectie. Gelukkig zijn er ook momenten van bewustwording -:))
Waarvoor dank,
Aloha,
Karel